„Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.” (art. 353 § 1 k.c.)

 W najprostszym ujęciu dłużnikiem można nazwać osobę posiadającą dług. Szerzej opisując jest to osoba fizyczna lub prawna, która zaciągnęła zobowiązanie wobec wierzyciela. Dłużnik ma obowiązek spłaty określonego świadczenia, najczęściej jest to spłata długu w formie pieniężnej, jednak występuje również w formie rzeczowej. Może polegać na działaniu lub zaniechaniu, to znaczy, że w skład długu wchodzi wszystko, czego może żądać wierzyciel od dłużnika. Przyczyną stanu niewypłacalności (posiadania długu) jest opóźnienie w spłacie zobowiązania. Zasady spłaty zobowiązania zostały zawarte we wcześniej podpisanej umowie między dłużnikiem a wierzycielem.

Zgodnie z przepisem art. 519 kodeksu cywilnego istnieje możliwość przepisania długu. Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony. Przejęcie długu może nastąpić:

→ przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;

→ przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.